-გამოდის ის შენ იყავი ზედ რომ დააფრინდი?? -კიიი -ეს .... ესს... როგორრ ქეენიი?? -ჩვეულებრივაად -არაა არაა... კარგიი ჯანდაბას დავუშვათ გადმოხტი ჩეემს წინ ასე უცბად როგორ გაჩნდიი?? -ეგეც ეგრე ჩვეულებრივადდ - ნუ მატყუებ -არ გატყუებ -ადამიანებს ფრენა არ შეუძლიათ -კარრგიიი რაა წამო სახლში დავეჭვდი და ვკითხე -მანქანით ხაარრ? -არა... გამიკვირდა მაგრამ არ შევიმჩნიეე... -საჭესთან დაჯდები თუ დავჯდეე?? -დავჯდები (ასეც ვიცოდი) -კარგიიიი ვუპასუხე მშვიდად მე ლეპტოპი მქონდა წაღებული და უკანა სავარძელზე დავჯექი გავშალე... და დავგუგლე სწრაფები ძლივს მივაგენი ნორმალურ რამეს .. "სწრაფები, ძლიერები, უკვდავები,სისხლის მსმელები”ეს ყველაფერი ვერაფრით დავაკავშირე ერთმანეთთან ბოლოს წავიკითხე დიდი შროფტით ეწერა ვამპირი შემეშინდაა... ნუთუ ის ის ვამპირი იყოო?? –მანქანა გააჩერეე გააჩერა მე ტყეში შევეედი -ლისს მიცაა სადდ მიდიხაარ?? -წამოდი და გაჩუმდიი ჯიუტად ვუპასუხე... -მგონი რაღაცა გაწუხებსს.. რაა გჭირსს?? -კარგი... ვინ ხაარ?? –.......... –რა ხარრ?? -რას მეკითხები ეხლა თუ ხვდები -რა ხაარრრ... მე ხმას ავუწიე ხმის ტემბრს ვეღარ ვაკონტროლებდი -ვამპირი -რ..... რააა......... ??? -გეშინი?? -არაა... -მაშინ მკითხე რაც გაინტერესებს –რას ჭამ?? –უნდა მიხვდეეეე... -არაა ამას არ იზაამმ... -წამოდი ნუ გეშინია სახლში მოგიყვები ყველაფერსს მან ხელი მოკიდა და წამიყვანა მე დამბურძგლაა... მან მაკოცაა –მანქანაში არ ჩაჯდები?? –კი მოვდივარ.... უცებ მანქანას თავზე რაღაცა დააფრინდა –ესს რაა არისს?? –ჩემი ძმაა –ვინ? –იანი –ეე თქვენ ძმები ხართ? –აჰაა... და სტეფიც კიდევვ... –ოკ დავჯექი და იმედია კიდევ რამე არ გადამიფრენს თავზეე რაა... –: ) მოვედიითთ მე ოთახში შევედი ისიც შემოვიდაა საწოლი აღარ იყოო -შენი საწოლი სადა?? -მე არ ვიძინებ ლისს... მე გავუღიმე მანაც თთვალისმომჭრელად გამიღიმა.... მის ასეთ ღიმილს გარწმუნებ/ტ ვერავინ გაუძლებდა...სული შემეხუთაა... ის მომიახლოვდა და ჩამეხუტაა სპაზმები ისევ მქონდა მაგრამ მის სიახლევეს ყოფნას არაფერი მერჩია.. საყიდლები ვანახეეე.... მოეწონაა... ძილის დროც მოვიდაა ის გვერდით მომიწვაა საბანი კარგად დამაფარა... რა საყვარელი გავიფიქრე მეე –რაზი ფიქრობ? -არაფერზეე -მაშინ ჩუმად რატომ ხაარრ?? -ისე უბრალოდდ -შენ? –შენზეე -მაშინ მეც შენზე ვიფიქრებ ჩემი საყვარელი ღიმილით გამიღიმაა -შენზე მომიყვები?? -ჩემზე?? –ხოო.. არც წითელი თვლები გაქ და არაფერი... ეს რა ბეჭედია?? -მე მაშინ მიწითლდება თვალები როცა ვნადირობ ხოლო ბეჭედი მზისგან მიცავს.... -ეგგ რას ნიშნავს? -მზეზე ვბრჭყვიალებთ ეს კი საშვალებას არ მაძლევს რომ ასე დამემართოსს.. -რამდენი ხანი რაც ასეთი ხაარრ?? -1918 წლიდან -როგორ მოხდა?? -მიკბინესს -და არაფერი უთხარი?? -ლის რა დებილი ხარრ... მაშინ ცუდად ვიყავიიიი არაფერი მახსოვს... რო გავიღვიძე საშინლად მწყუროდა წყალი წყურვილს არ მინელებდა.... მერე მივხვდი ყველაფერს პირველად ცხოველის სსიხლი გავსნჯეე..... იმდენად არ მინდოდა რომ ასეთი ვყოფილიყავი სულ ცხოველის სისხლით ვიკვებებიი.. თუ რამეა დონორისას -ანუ არ შემჭამ... -არაფერიც მოვედდიი.. გაიღიმა მერე ჩაიღრინა გულში მაგრად ჩამიკრა და იქით გადაგორდა საწოლი ასეთი ძალისგან იქით გასრიალდაა..... მე გამეცინა მასაც.. წამით ფანჯარასთან რაღაცამ გაიელვა... შავმაა ედი უცებ წამოხტა ფანჯარასთან წამის მეასედში გაჩნდა და იმდედნად სწრაფად გავიდა ოთახიდან რომ მხოლოდ მისი შეძრწუნებული სახის დანახვა მოვასწარი... რომ მოვიდა ვკითხე –რა მოხდა? –ის დაბრუნდა. ახლავე მივდივარ რაღაცა უნდა ვუთხრა იანს და სტეფანს... ოკ?? შენ ნინასთან და ელესთან წაგიყვან... -ოკ ის წავიდა და მე ჩემი დებიც ვნახე ნინა: ელენა: მე: ჩვენ ჩვენს შეყვარებულებზე ვჭორაბდით... მაინტერსებდა ისინი როგორები ისინი შემოვიდნენ... სტეფი რობისნაირი თმებით და იანისნაირი თვალებით..... იანი ცისფერთვალებდა და ცალყბა ღიმილით... ისნი ჩვენ წინ დასხდედნ იანი ნინას პირდაპირ მე ედის ხოლო ელენა სტეფისსს...
მათ დაიწყეს მოყოლა ადრე დიდი ხნის წინ მათი ოჯახი ტყეში ცხოვრობდა... მაშინ მითქმა მოთქმა იყო ავ სულებზე მაქციებზე და ვამპირებზეე... ბიჭები ბოლოს ნახსენებბ კლანს მიეკუთვნებოდნენ.. მათი მოწინააღმდეგეებიიი კიიი მაქციები იყვნენ.. სალავტორებმა დიდი ხნის ძებნის მერე ღმოაჩინეს მაქციების ბუნაგი და ყველა ამოხოცეს მაგრამ ერთი მაქცია რომლიც სანადიროდ იყო წასული მაინც გადარჩა... მან დაფიცა რომ ბიჭებს ამას აზღვევინებდა და ისეთ ტკივილს მიაყენებდა როგორც მათ მას... ახლა ის აპირებდა ჩემი და ჩმი დების ამოხოცვას შურის სძიებლად... მეეე და გოგოებს თავიდან ხმა ჩაგვიწყდაა.. მე გასეირნება გადავწყვიტეე... გარეთ გავედი მარტოო... მინდოდა ჩმს ფიქრებთან მარტო დავრჩენილიყავი... უცებ ვიღაცამ ხელი მომკიდა და პირზე ხელი ამაფარესს..... მე ვცდილობდი მეკივლა მაგრამ არაფერი გამოდიოდა ხმა მიწყდებოდააა და ვერაფერს ვაკეთებდი და ბოლოს დიდი ბრძოლის შემდეგ დამეძინა... გავიღვიძე და საშინელ სოროში ვეგდე... არავინ იყო ვიკივლეე... –ედვააააარდდ..... არავინ მპასუხობდაა ბოლოს შემოვიდა ვიღაც ამ ბნაგში და მომესალმა... –გამარჯობა დაიკოო.. –ვინ ხაარ??? – აახხ ვერ მხედავ არა... ხოო ვიცი თვალი გაქვს მიუჩვეველი მაგრამ არაუშავს მალე ჩემნაირი გახდები და მიეჩვევი? –ვინ ხარ?? რა გინდა ჩემგან?? რას ნიშნავს შენნაირი?? –აახხხ ახლა არ მოგიყვნენ ისტორია ჩემზეე... შენ არაფერს გერჩი ლისს.. დამიჯერე ნუ გეშინია მალე ჩემნაირი გახდები და მერე დამეხმარები არა ლამაზო? ლუციანი: –კითხვაზე მიპასუხე და მერე რაც გინდა ის ქენი.. –კარგი მე მაქცია ვარ.. ლუციანი მქვია... შენი სახელი კი სინამდვილეში სელინია... ჩემი და ხარ და მალე მაქცია გახდები.. დამიჯერე მოგეწონება... –არა შენი და არ ვარ.. მე მყავს უკვე დები და ისინიც მეყოფა... და იცოდე საერთოდ არ არც გაბედო ჩემი შხება მე ლისა მქვია და არა სილენი თუ რაღაცა ჯანდაბა... არც შენ გიცნობ და არც მინდა რომ გიცნობდე... –მოგეწონებათქო გითხარიი.. და გაჩუმდი და მომისმინე რაა... მაქციები არც ბეწვიანები არიან არც არაფერი ვამპირებს ვგავრთ ოღონდ განვსხვაავდებით სწრაფები ჩვენც ვართ.... ვჭამთ ხორცს.... თვალები კიდევ გვილურჯდება... მოგიხდებაა....კიდევ კბილებიც ცოტათი გვეზრდება.... სხვა არაფერი... თმები კიდევ სწრაფად გვეზრდება .... ხოდა მოდი აბა დავიწყოთ... მან მხარზე ჟაკეტი გადამიწია და გამკაწრა...მალე დაახლოებით ერთ საათში ჩემნაირი იქნეები.. გიოცაავვ მერე ნამდვილად ერთად ვიქნებით.. როგორც ერთი მთლიანი ტყუპი და ძმა.... –მაგარიაა.. გამოდის მე მაქცია ვხდები დააა შენი და ვარ არაა?? თან ტყუპი ხომ??? (ასეთი სარკასტული არასოდეს ვყოფილვარ) –მშია... მე შემეშინდა ოღონდ მართლაა მან ჩემს წინ ვიღაცა დაკბინაა...
|