30 წუთის მერეეე თავს საშინლად ვგრძნობდი.. ყველაფერი მტკიოდა ცივი ოფლი მასხამდაა.... ცუდად ვიყავიიი... ყველაფერი მტკიოდაა... ძირს ვიჯექი დაა 5–5 წუთით ვითიშებოდი უცეებბ საწოლზე აღმოვჩნდი ეტყობა რომ გავითიშე ლუციანმა გადმომიყვანაა.... 15 წუთი რჩებოდა დაა ვიცოდი რომ მონსტრი ვიქნებოდი... მერჩივნა მოვმკვდარიყავი დაა მაქცია არ ვყოფილიყავი მაგრამ ეს ასე იყოო.. ამ პროცესს ვეღარ გავაჩერებდით ვგრძნობდი ყველა ორგანოთი დაა კუნთით რომმ ვითიშებოდი რადგან სისხლძარღვებში სისხლის შემოცველობა იცვლებოდაა.... არრაა დამეძინა რომ გავიღვიძეე თავს მშვენივრად ვგრძნობდი... თვალები გავახილე დაა დავინახე ყველაფერრიიი... რასაც აქამდე ვერ ვხედავდი მაგრამ ძალიან გამოკვეთით არა... თუ რამეზეეე ვამახვილებდი ყურადღებას მაშინ ვხედავდი ასე.... გამახსენდა ყველაფერი როგორ დახოცეს მშობლები მათ და სიძულვილმა შემიპყრო.... მინდოდა შური მეძიაა... ეტყობა ეს მახსოვრობა და რაღაცეები ლუციანისგან გადმომყვა მაინტერესებდა აქამდე როგორ გავძელი ისე რომ არ მოვკვდი ან არ დავბერდი... აახ გამახსენდა გატიშული რომ ვიყავი მაშინ მომიყვა ჩვენ არ ვბერბით მაგრამ სანამ ადამინაები ვაღტ რაღაცეები გვავაიყდებაო... ავდექიი... ჩეემი ძმა როგორც ამბობდაა ეტყობა გარეთ იყოო... ვიღაცის ხმა გავიგეე.... –ლისს.. ლისს სად ხარრ მიპასუხეე.. ედვარდის იყო ვიცანი.. გარეთ გავედიი.. მინდოდა დამეძხა მაგრამ რაღაცა მაკავებდაა.. ეტყობა დამინახა გაჩერდა და დაელოდა სანამ ზანტად მივაღწევდი მისკენ მეც გავცერდი... ის წამოვიდაა მაგრამ სანამ ჩმამადე მოვიდოდააა მაინც დავასწარი თუმცაა სინათლის სიჩქარე ქონდა.... გაჩერდაა... მე შემოვუარეე გამეცინაა.. ვუთხარრიიი –მე მოვედიი.. არაა ჩემი მოძებნა საჭირო... –რა გჭირს ადამიანებს ასე სწრაფად არ შეუძლიათ სიარული... –ოოოხ მერე ვინ მოგახსენა რომ მე ადამიანი ვარრ?? –აბა რა ხარ?? ვამპირი არ ხაარრ ვხედავ ჩვენ სხვანაირები ვართ.. –ხოო მართალი ხარრ... ვამპირი არ ვაარ.. ვწუხვარ ედვარდ ჩვენი ურთიერთობა დასრულდაა მეე მაქცია ვარ ახლა.. და არ ვაპირებ რომ იმასთან ვინც მშობლები დამიხოცა ურთიერთობა მქონდეს... –აახხ.. უკვე იცი? –ტყუილს მოკლე ფეხები აქვს... –მგონი არ ღირს კამათი!! –აახხ შეგეშინდაა?? –მორჩი დაა წამოდი? –მიბრძანებ კიდეეც?? –წამოდი თქო.. –ხელი გამიშვი და გაიწიე რაა ისეთი ნუ გგონივარ ვინც ვიყავი თორემ ვერ გადამირჩები... დააა კიდეევ ჩემს დებს არ მიეკაროთ გასაგებიაა?? მეტი არ მინდა თმის ერთი ღერი მაინც მოსძვრეთთ.. გაიგეე?? –კარგი კარგიი.. თუ გინდა წამოდი და ნახეე.. –კარგი და ხელი ძალით გავაშვებინე... ის სწრაფად წავიდაა.. მე ადგილზე დავრჩი... –არ მოდიხარ? –კი კარგი მაშინ დამეწიე.. დამეწიე კი არა გავასწარიიი..... და რომ მოვიდა უკვე მის სახლთან ვიდექი... ისინი ვნახე ყველაფერი მოვუყევი და ვუთხარი რომ მომენატრებოდნენ მაგრამ უნდა წავსულიყავი... ლუციანმა მითხრა რომ ჩვენ ნამდვილი დები არ ვიყავითთ... ნახვამდის დავემშვიდობე დაა მივხვდი რომ ყველა საყვარელი ადამიანი დავკარგეე მივხვდი რომ მარტო დავრჩი მივხვდი რომ მონსტრი ვიყავი რათაც გახდომა არ მინდოდა მაგრამ ვეღარაფერს შევცვლიდი დაა ბედს უნდა შევგუებოდი... მაპატიეთ ვუთხარი ყველას დაა უცებ გავქრი.. სწრაფად მივდიოდი ვუსმენდი ხმებსს ჩიტებისას ცხოველებისას ბალახზისას ჩემ ფეხქვეშ რრომ იტკეპნებოდა... წსრაფად მივდიოდი დაა ვცდიობდი უკან ჩამომეტოვა ლის მალსი.. გამქრალიყო ძველი ლისი და გაჩენილიყო ახალი სელინ გენსი....
1253
1505
177
სულ: 79
დღეს: 0
ბიჭი: 6
გოგო: 73
