სროლის ხმა იყო უკან მივიხედე და კეროლაინი დავინახეე . მას ვიღაცამ ესროლა. მე გიჟივით გავიქეცი. –კეროლაინ .. კეროლაინ შემომხედე. კეროლაინი ხმას არ მცემდა. ძალიან შემეშინდა ლამის მე გავხდი ცუდათ. –სასწრაფო სტეფან სასწრაფოს გამოუძახე სტეფანი ბატივით დაიბნა და 5 წუთის მერე მიხვდა თუ რა უნდა გაეკეთებინა. ხალხი მოცვივდა. მთელი ბრბო იყო. მე როგორც რიყის გარიყული ქვაა ამ ბრბოდან გამოვედი. ჩემი არსებობა თითქოს არავის ახსოვდა ჩემ დაბადების დღეზე. უცბად შავებში ჩაცმული ვიღაც დავინახე. ბიჭი იყო. უცბად გაიქცა . რატომღაც მეც გავეკიდე მთელი ძალ ღონით მივრბოდი . ის უკვე აღარ ჩანდა მაგრამ მე მაინ მივრბოდი რისთვის არ ვიცი. ბოლოს როცა ფეხეფში ძალა გამომეცალა გავჩერდი. სახლიდან შორს ვიყავი, უცბად ფეხეფში სისუსტე ვიგრძენი და გულზე წამივიდა. რო გავიღვიძე საწოლში ვიწექი, ჩემ საწოლში. გვერძე სტეფანი მეჯდა –რა მოხდა გუშინ? –რავიცი გიჟივით გაიქეცი და მერე 5 კილომეტრის იქით დაგდებული იყავი და წამოგიყვანე –რააა? ამდენი გავიქეცი? –მოიცა შენ რა გარბოდი? –ხო ვიღაცას მივზდევდი მაგრამ არ ვიცი ვის –შენ გაგიჟდი ამდენის გარბენა ჩვეულებრივ ადამიანს არ შეუძლია რას მატყუებ. –რა ვქნა ეგრეა დაა –აუ შენ გაგიჟდი –ეე შენთვითონ გაგიჟდი თუ კაია. რავქნა მე მაგდენი გავირბინე და –კაი ადექი ერთ წუთით და გარეთ გამოდი –კაი ჩავიცმევ ჩავიცვი და გარეთ გავედი <a href="http://image.geotorrents.com/"><img src="http://image.geotorrents.com/images/38488538711844577933.jpg" border="0" alt="Image.geotorrents.com" /></a> –ეხლა შეეცადე რო სწრაფად გაირბინო –რააა? –ხო აი ისე როგორც გუშინ –კარგი რამდენჯერმე ღრმად ჩავისუნთქე და ამოვისუნთქე. გავიფიქრე ,, მიდი ნინა შენ ამას შეძლებ’’. ფეხი გადავდგი და გავიქეცი. ისე სწრაფად მივრბოდი რომ არ ვიცი. ასე ვტქვათ მიწაზე ფეხს არ ვაკარებდი. უცბად სტეფანმა დაიძახააა –ეე ნინა სად ხარ მე გავჩერი და უკან წავედი –სტეფან დაინახე რა მაგრად მივრბოდი დაინახეე –კი და ვერ ვხვდები როგორ უცბად საშინელი ტკივილი ვიგრძენი მხარზე დავიხედე და განაკაწრი იყო –ეს რა არისს? –ღმერტო ჩემო ოღონდ ეგ არაა –რა არისს? –გიკბინეს? –რაა/ –ხო –შენ რა დამცინი –არა. მოკლედ ეგეთი არსებებიც არიან მაქციებსა და ვამპირებს შორის. სწრაფები არიან კარგად ესმით ძლიერები არიან მოკლედ ყველაფერი რაც ვამპირები არიან ოღონდ ვამპირებს ვერ იტანენ და სისხლი მხოლოდ კვირაში ერთხელ უნდა დალიონ და კიდე როცა ასე ვთქვად შიათ ანუ ერთი კვირა გასულია თვალები ნელნელა უოქროსფერდებათ –რააა? მოიცაა რაა? ეგ როგორ –როგორ და კეროლაინი ცუდად რო იყო მთელი ბრბო რო იყო იქიდან ერთი ჩემი მეგობარი იყო როოგრც შენ ხარ ეგეთი დაა ეტყობა იმან კბილი გაგკრა. –რაა? არ მჯერაა –უნდა დაიჯერო –მოიცა შენ თქვი რომ ვამპირებს ვერ იტანენო –ხო –ნუ მაწყვეტინებ. ესეიგი რადგან შენ ვამპირი ხარ ... გაიქეცი –ააა იყვირა სტეფანმა და გაიქცა. მეც გავეკიდეეეე. მიცზდევდი უცბად გაქრა უკან მოვიხედე და უკან იყო. გავასწარი. ისეთი სიძლიერით მივრბოდი რომ არ ვიცი რა მერე გავჩერდი და უკან დავბრუნდი –მოიცა ეგრე სწრაფად როგორ დარბიხარ ვერ დაგეწიეე –ხოო. და შენ წესით ხომ უნდა მძულდე და რატომ არ მძულხარ/ –რა ვიცი ეტყობა შენმა ტვინმა მუტაცია განიცადა –კარგი გაჩერდი თორეეე გცემე ეხლა. –ეხლა მე ვიცი სადაც უნდა წავიდეთ ხელი მომკიდა და სადღაც მიმიყვანა. იქ ვიღაც კაცი იყო. ამბობდა ქვილიუტების ტომიდან ვარო თუ რაღაც ეგეთებ ბოდავდა. მოკლედ იმან მითხრა თუ როგორი ვიყავი თითქმის იგივე რაც სტეფანმა მითხრა და კიდე მითხრა რომმ უფრო ძლიერი ვიყავი ვიდრე ვამპირები. და განსაკუთრებული თვიება მქონდა. ყველა ვინც ასეთი ,,ჯიშისაა’’ რაღაც განსაკუთრებული თვისება აქვს. მე ფარი მქონდა ანუ ამ ფარის ,,გაწელვას’’ თუ ვისწავლიდი და სხვებ ,,გადავაფარებდი’’ იმათაც დავიცავდი და კიდე მითხრა რომ ... ---------------- თუ გინდათ რომ გავაგრძელო დაწერეთ კომენტარები