–არ ვიცი გადავიხედავ –კარგი იანმა გადაიხედააა არავინ არ იყოო. უცბად გავიხედეეე და რაა დავინახეე როზი იყოო . გამიკვირდა და ძვლივს ვთქვი –შენნ .. შენ აქ რა გინდა? –ჰმმმ .. არ შეიძლება ჩემი ძველი მეგობარი ვნახხოო –ვისზეე ლაპარაკობბბბ? –იანზეეე. რა არ გითხრა რომ ადრეეე ერთად ვიყავით. ის ისეთი რომანტიულიაა .. –რააა? მართლაა იან? –ხოო .. დაახლოებით 50 წლის წინნ .. აღარც კი არ მახსოვდაა –ოოოო მართლააა იან? და ამ დებილთან რა გინდააა? –წესიერად ილაპარაკეე ნინაზეე . თორე ... და იანმა როზი კედელზე მიახეთქაააააა –იან რას შვები ის ასეეე შეიძლება ... –ისიცც ვამპირიააა ნინა –რაააააა? –ხოოო გენაცვალე.. ვა ამ ჩამორჩენილმა იცის უკვეე? –წესიერად მეთქიი გითხარიიიიი –კარგი ხოო .. შენთან საქმეზე მოვედი. სტეფანი ვნახე გუშინ –რაა? სად? როდის? –ხოო. კოლეჯში ვნახეეე. ასე მითხრა იანსაც მალე ვეწვევიო –გასაგებია. ნინა მე უნდა წავიდეე –რატო? რა ხდება? –ვიღცას უნდა შევდე. ხვალ კოლეჯში გნახავ –კარგი. წადი ––როზი გთხოვ შენ ნინასთან დარჩი მე გავგიჟდი. მე და როზიმ ერთად ვთქვით: არ არსებობს. –კარგით რაა –ხო კარგი კარგი დარჩესს. როზი ჩეემთან დარჩაააა. ჯერ ხმას არ ვიღებდით მერეე როგორც იქნა მე ამოვიღე ხმაა. ურთიერთობაში ძალიან საყვარელი გოგო ყოფილა. ასე ვთქვათ დავმეგობრდით, მაგრამ ცოტა ქედმაღალი იყო. ბოლოს ვეღარ გავძელით და ორივეს ჩაგვეძინააა. გათიშული მეძინაა. ვერც კი გავიგეე როგორ გათენდააააა. როზიმ ძვლივს ამაგდო საწოლიდან. ძვლივს გამოვფხიზლდიი და ჩაცვიცვი: როზის ჩემი ტანსაცმელი ვათხოვე. ძალიან მოუხდა, თვალს ვერ ვვაშორებდი. სკოლაში რომ მივედი როზი თვის მეგობრებთან წავიდა. მე კლასისკენ წავედი. ვიღაც უცნობი ბიჭი დავინახეე და მივაშტერდი. ჩემტან მოვიდა და მითხრაა –შენ ნინა ხარ არაა? –კიი . საიდან იცი? –მე სრეფანი ვარ უცბად გამახსენდაა ჰუშინ როზი და იანი რო ლაპარაკობდნენ ვიღაც სტეფანზე. და ძალიან შეშინებულები იყვნენ. მეც შევკრთი ეს სტეფანმა იგრძნო –მოდი ბუფეტში წავიდეთ და ერთმანეთს კარგად გავეცნოთ –კარგი იმ დღეს არც ჯენი არ და არც კიმი არ იყო სკოლაში . აქეთ იქით ვიყურებოდი და იანს ვეძები მაგრამ ამაოდ, ის არსად ჩანდა. როგორც იქნა მივედით ბიფეტამდე. მე წვენი ავიღე სტეფანბა კი წყალი. მეორე მხარეს გავიხედეე იქ იჯდა...