როზიი, მაგრამ სხვანაირად გამოიყურებოდაა, სხვა რამე ეცვა –როზზ აქ რა გინდა კლაში არ დაგტოვე? –უკაცრავად მე თქვენ არ გიცნობთ. –რაა? რა დაგემართა? –მართლა არვ გიცნობთ. უკაცრავად ადგა და წავიდა მე გაშტერებული ვიყავი. უცბად ფიქრებიდან სტეფანის ხმამ გამომარკვი, რომელიც ისე მჭექარედ გაისმა თითქოს ელვაა დაიგრუხუნაო. მე შევცბი –მოდი დავჯდეთ –კარგი სტეფან დავჯექით. და მე დავიწყე ლაპარაკი. –საიდან იცი ჩემი სახელი? ან საიდან მიცნობ? საიდან მოხვედი? –ყველა კითხვა ნუ მომაყარე. იქიდან ვიცი რომ იანი ჩემი ბიძაშვილია და მითხრა გუშინ ველაპარაკე და მოვინახულე. ხოლო თუ გაინტერესებს ჩიკაგოდან ჩმოვედი. –ააა გასაგებია. და იანი რატო არ არის სკოლასში? ან კიმი? –ოოო. კიმი საყიდლებზეაა წასულიი და იანი.. –რაა იანი? ხოო კარგადააა? –იციი ... არც ისე კარგად –რააა? ახლავე მივდივარ მასთან უცბად ავდექი და სირბილით წავედი მანქანისკენ. იქ სტეფანი იყო –გაგიკვირდა ასე მალე როგორ გავჩნდი აქ? –არრაა. –რაა? –ხოო ვიცი ვამპირი ხარ და ეხლა გამატარე. –კარგი კარგიი მანქანაში ჩავჯექი, დავძარი მანქანა და წავედი. გიჟივით მიმყავდა. წუთები ისე იწელებოდა როგორც დღეებიი, დრო მიიზლაზნებოდა, ხოლო მე კი უფრო და უფრო ვნერვიულობდიი. ეს დრო საუკუნეებად იქცა და როგორც იქნა დამთვრდა ჩემი წამება–მივედი სახში შევარდი მეორე სართულზე ავვარდი და იანის ოთახში შევედი. და დავინახე რომ საწოლზე იწვა ეძინა და ცივი ოფლი ესხა. მე ნელა მივედი ისე რომ არ გაეგო და გვერძე მიუწექი. ეს იმან რატქმაუნდა იგრძნო და მითხრა –რატოო მოხვედი? –იმიტომ რომ შენი ნახვა მინდოდა –არ უნდა მოსულიყავი. მაგრამ ძლიან მიყვარხარ –მეც. რა გჭირს? –გუშინ მე და სტეფანმა ვიჩხიბეთ –რააა? იმიტო მითხრაა კარგად არ არისო –რაა? ნახეე? –კიი კოლეჯში. ხო სხვათშორის როზი ვნახე და მითხრაა არ გიცნობო. რა სჭირს –ხოო ეგ რთული საქმეა. მოკლედ როზი ძალიან დიდი ხნის ვამპირია ის ასე ვთქვად მოკლეს მაგრამ გაცოცხლდა, ხოლო ის გოგო მისი ორეულიაა ახლანდელი დროდან. ლილი ქვია –ააა... გასაგებიაა. შენ როგორ ხარ ? უკეთესად ხარ? –კიიი. ჩჩჩჩ . ვიღაც მოდის უცბად ვიღაცამ კარი შემოაღო და თქვააა
1253
1505
177
სულ: 79
დღეს: 0
ბიჭი: 6
გოგო: 73
