ძალიან მეტკინა . ისე რომ ვერ ვინძრეოდი იმ დროს ყველაფერი დაბნელდა და ჩაშავდა. არავის ხმა არ მესმოდა, თითქოს ამ ქვეყანას მოვწყდი. თვალები ძლივს გავახილე და ბუნდოვნად დავინახე ვიღაც კაცი იყო მაგრამ ვერ დავინახე ვინ. ადგომა ვცადე მაგრამ ამაოდ. უცბად ძლიერი ტკივილი ვიგრძენი და გავითიშე. როცა გონს მოვედი საწოლში ვიწექი. იანი წინ და უკან დადიოდა –იან რა მოხდააა? –არაფერი –როგორ თუ არაფერი ვიღაცამ აშკარად ხელი მკრა და გადამაგდო, ისე რომ ვერც ვინძრეოდი. –სტეფანი იყო. –რა? გაგიჟდა. კინაღამ ყელაფერი დავიმტვრიე. –ნუ რა ვიცი ეგ მაგას კითხე –რომელი საათია? –დილის 9 საათია –რააა სკოლაში დამაგვიანდა –კარგი რა დღეს ნუ წავალთ –არაა .. ეხლა მე ავდგები და ჩავიცვამ და წავალთ –კარგი გელოდები კიმის კარადასთნ მივედი და ტანსაცმლის მონახვა დავიწყე. ამ დროს რაღაც დავინახე . ძველ დღიურს გავდა. ავიღე და ზედ ეწერა : სტონერის დღიურები. მე გამიკვირდა. სტონერი ხომ ჩემი გვარი იყო. ვერაფერი ვერ გავიგე. დღიური ჩანთაში ჩავიდე, ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი. მხოლოდ სტეფანი იყო –იანი და კიმი სად არის? –ხოო .. კიმი არ მოდის და იანი მოვა –კარგი მანქანაში ჩავჯექი. როგორც იქნა იანი გამოვიდა და წავედით. გზაში ხმას არავინ იღებდა. მხოლოდ ძრავის ხმა ისმოდა ისიც ტრუდ. ბოლოს სიჩუმე მე დავარღვიე –დიდხანს უნდა ვიჯდეთ ასე მკვდრებივით? –ჰაჰაჰა .. სტეფანმა გაიცინა მე უცბად სიტყვა შევაჩერებინეეე, გავაჩერებინე და გადავედი –ედვაარდ . ედვარდ მოიცადე –ნინა როგორ ხარ? რამდენი ხანია არ მინახიხარ. რას შვები როგორ ხარ? –რავი ვარ რა . სკოლაში ხომ არ მიდიხარ? –კი –მოდი ჩაჯექი ერთდ წავიდეთ –კარგი მანქანაში ჩავჯექი ბიჭებს ედვარდი გავაცანი და წავედით. სკოლაში რომ მივედით ედვარდი სხვა კლაში შევიდა ჩვენ სხვაში. მერხზე დავჯექი. უკნიდან ვიღაცის მწვავე მზერა ვიგრძენი. გავიხედე სტეფანი იყო. ისევ შემოვბრუნდი და ფიქრი დავიწყე დღიურზე რომელიც კიმის კარადაში ვნახე. როგორ შეიძლებოდა ეს კიმის ქონოდა? იქნებ ... არა მაგხელაც არაა რომ ჩემს წინაპრებს მოსწრებოდა. უცბად გამახსენდა იანის ნათქვამი როზი პირველი ვამპირიაო. შეიძლება ის მოსწრებოდა ჩემს წინაპრებს. მაშინ ... უცბად ვიღაცამ დაიძახა მის სტონერ გაიგეთ? –უკაცრავად არ გისმენდით. –კარგი შემდეგში მომისმინეთ –უცბად უკნიდან ვიღცამ დამიძახა –ნინა. მოიხედე. მივიხედე იანი იყო და ხელში რაღც ეჭირა. –რა არის? –ეს ყელსაბამი გაიკეთე გთხოვ. –კარგი. ძლიან ლამაზია.. იანმა თვითონ გამიკეთა. მართლაც რომ არაჩვეულებრივი იყო. ზარი დაირეკა. გარეთ გავედი. დაბნეული დავდიოდი სულ იმ დღიურზე ვფიქრობდი. ვიღაცას შევეჯახე. როზი იყო –ბოდიში როზ . ვერ დაგინახე –კაი არაუშავს არც მტკენია –კარგი რა. იცი რაღცა უნდა გკითხო. –კარგი გისმენ –მე დავიწყე ...
1253
1505
177
სულ: 79
დღეს: 0
ბიჭი: 6
გოგო: 73
