თავიIII „დაკარგე მეგობარი სიხარულო? გინდა იპოვოო?? მაშინ მარტო მოხვალ ზაფრინას ტყეშიი. იმედია გაიგე!! ვინმეს წამოყვანას არ გირჩევ მაინც გავიგებ და მოგკლავთ ყველას" მე შეშინებულმა გავიქნიე თავი ის საშინელი ტყე იყო ვინც იქ შედიოდა ვეღარ გამოდიოდა.. არ მინდოდა წასვლა თან მარტო თუმცა რიკის გასაჭირში ვერ დავტოვებდი... –კერლი კარგად ხარ? რა ეწერა? –არაფერი ისეთი ჯარედ.. უნდა წავიდე სასწრაფოდ მაპატიე მიყვარხარ.. –სად მიდიხარ? არსად გაგიშვებ.. –არა ჯარედ მან გადაწყვიტა ჩემთან ითამაშოს წესების გარეშე ხოდა მეც ავდგები და ვეთამაშები ყოველგვარი ზედმეტი მონაწილეების გარეშე.. –და ფსონი რიკია არა? –ხო რიკია.. ის ჩემი მეგობარია დააა მე ის უნდა გადავარჩინო... მაპატიე იცოდე რომ სულ მეყვარები იქაც და აქაც... –არაა კერლი იქ არ გიშვებ და გაჩერდი დამელოდე მეც მოვდივარ ჯეიმსიც და მაიკლიც... –არა ჯარედ... მე გითხარი თუ წამომყვებით გაიგბს და თუ გაიგებს რომ წამომყევით რიკის მოკლავს.. და თქვენც... მე ამას ვერ დავუშვებ განსაკუთრებით შეენს სკვდილს გესმის?? არავითარ შემთხვევაში მარტო მივდივარ და მორჩა.. –კერლი იცოდე თუ არ დაბრუნდები... –ჯარედ მე მიყვარხარ... სხვას ვერაფერს გეტყვი ამის გარდა... თავს გაუფრდხილდი.. –კკეერ... მე ოთხაში შევედი და კარები მოვხურე ჩავკეტე.. დანა ავიღე ჩექმაში ჩავიჩურთე.. შორტები ჟაკეტი და მაისური მეცვა.. და ჩექმა სადაც დანა მედოო...
იარაღი რომ წამეღო დაინახავდა.. ფანჯრიდან გადავძვერი და ხეზე გადავედი იქიდან ქვემოთ ჩავცოცდი და გავიქეცი..
ცოტა ხანში 55–ე და 54–ე ქუჩების გადაკვეთაზე აღმოვჩნდი
და მალე ბეიკერის ბაღში ვიყავი დააა მეორე გასასვლელით იმ ტყეში შევედიი..
თან დანით ხეებს ვფხაჭნიდი რომ გზა არ დამეკარგა...
უცებ ტელეფონის ხმა გავიგე რეკავდა..
ჯიბიდან ამოვიღე და მწვანე ფერს დავაწექი მობილურში ხმა გაისმა. ხმა იყო თბილი მამაკაცის რომ არ მცოდნოდა ვინ მირეკავდა მეგონებოდა რომ ვიღაცცც სანდმოიანი პიროვნება იყო.. თუმცა ზუსტად ვიცი რომ ასე არ იქნებოდა.. –უკვე მოხვედი საყვარელო?? –მე შენთვის საყვარელო არ მქვია გაიგეე სისხლისმსმელო. –კარგი პატარავ... ეხლა მარჯვნივ გაუხვია და პატარა სახლს დაინახავ იქ შენი ძვირფასი მეგობარია დამწყვდეული კარის გვერძე ჩემგან ბარათი დაგხვდება.. იმედია გაითვალისწინებ.. –ნახვამიდს საზიზღარო მანიაკო..
მე გზა განვაგრძე უცებ ფეხი დამიცდა ორმოში ჩავგორდი და ძლივს კედელს დავეკიდე.. ქვემოთ ჩავიხედე ორმო ღრმა იყო ქვემოთ ისრები იყო დაგებული.. თუ ჩავვარდებოდი ისრებზე დავეცმებოდი.... უცებ სსისინი მომესმა გავიხედე დაა რაღაცა მოცოცავდა გველი იყოო...
ცოტაც და მომიახლოვდებოდა მე კი ვერ ვინძრეოდი ასვლა ვცადე და ფეხის დასადგმელი ვიპოვეე.. დავდგი და რაღაცას მოვეჭიდე მაგრამ ქვა ჩატყდა მე ხელი გამეშვა დაა ვსოო.. მოვკვდი როცა უცებ
| 
1253
1505
177
სულ: 79
დღეს: 0
ბიჭი: 6
გოგო: 73
